Początki miasteczka Ożarowa są powiązane ściśle z rodziną szlachecką Ożarowskich (h. Rawicz) posiadającą swoje gniazdo w Ożarowie Lubelskim położonym w parafii Garbów niedaleko (10 km) od Wąwolnicy.
Nie zdołano ustalić, kiedy przejęli oni wieś Wyszmontów z przyległościami w parafii Bidziny w powiecie sandomierskim obecnie opatowskim. w XV stuleciu zamieszkiwali tam Wyszmontowcy, a w pierwszej połowie XVI w. Piekarscy. Najwybitniejszy heraldyk XVI wieku Bartosz Paprocki podaje, iż Ożarowscy związani z Ziemią Sandomierską wywodzą się od Mikołaja, który pozostawił w połowie XVI stulecia trzech synów : Stanisława, Józefa i Mikołaja. On wszedł w posiadanie dóbr w północnej stronie powiatu sandomierskiego. Jako współdziedzic Wyszmontowa (wraz z żoną Katarzyną ) wspomniany został w 1556r. w drugiej połowie XVI wieku władał m.in. tą wioską stąd też pisał się z Wyszmontowa (i Sulejowa). Józef ożarowski z kolei drugi syn Mikołaja wyjednał 12 lutego 1569 r. u Króla Zygmunta Augusta w Lublinie zezwolenie na założeniew jego lasach dziedzicznych opodal Wyszmontowa w Ziemi Sandomierskiej miasta od założyciela zwące się Ożarowem na prawie magdeburskim. Na mocy tegoż przyszli mieszczanie mieli wybierać spośród siebie wójta i członków miejskiej ławy. w ślad za zgodą na lokację monarcha nadawał mającemu powstać miastu przywilej dwu jarmaków rocznie i jeden targ tygodniowo. Zapewne miało to na względzie przyczyniać się do ożywienia życia gospodarczego, a tym samym rozwoju miasta.
